احترام به پدر و مادر
پدر و مادر، دو فرشته ای است که پروردگار برای محافظت از ما فرستاده؛ فرشته های بدون بال. مادر فرشته ای است که مسئول رشد ماست و مهر و محبت بی پایانی دارد. پدر نردبان محکم و برطرف گر نیاز ما است. بنظرتان اگراین دو فرشته وجود نداشت زندگی ما چگونه بود؟؟؟ زندگی بدون رنگ و روح بدون ذره ای محبت .... برای جبران این همه لطف هایی که آن ها برای ما واگذار کرده اند ما باید احترام و سخنان آن هارا پشت گوش نندازیم البته مهم حرف نیس مهم عمل کردن آن است اگرمن این حرف هارا گویم و عمل نکنم چه فایده؟ آنها باید از ما راضی باشند تا خدا هم از ما راضی باشد
آیه ای در این باره وجود دارد که میگوید:
عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ ﴿۱۴﴾
دو سال است [آرى به او سفارش كرديم] كه شكرگزار من و پدر و مادرت باش كه بازگشت [همه] به سوى من است
منظور این آیه این است که
احترام به پدر و مادر احترام به من است.
والدین من حق دارند که من در مقابل آنها مسئولیت پذیر باشم و کارهای آن هارا به بهترین نحو احسنت انجام دهم